Wolluis komt op veel verschillende planten voor zoals bijvoorbeeld bamboe, orchideeën, alocasia, areca, chamaedorea, philodendron, monstera, olijf, tomaat en nog veel meer planten. Het is een hardnekkige plaag die verscholen zit in de plant. Regelmatig de planten controleren op wolluis is belangrijk om een invasie te voorkomen.
Wolluis is een insect welke zich voedt met plantensappen. De naam wolluis komt van het pluizige wol wat om het lijfje van de luis en om de eipakketten zit. Deze wol is gemaakt van witte wasdraden en beschermt de eitjes en luizen. Er zijn meerdere soorten wolluis zoals bijvoorbeeld de langstaartwolluis, citruswolluis en tomatenwolluis.
Wolluis herkennen
Wolluizen zijn vrij platte insecten. De jonge wolluizen hebben nog niet zoveel wasdraden en zijn zalmroze van kleur. Volwassen vrouwtjeswolluizen hebben geen vleugels, zijn ongeveer 3-5mm lang en 2-3mm breed en zijn bedekt met een witte wasachtige stof, de wasdraden. Aan de rand van het lichaam van de wolluis zitten lange en korte wasdraden. Aan de lengte van de wasdraden is te zien welke soort wolluis in de plant zit. Wolluizen bewegen amper en zitten verscholen in de plant. Je kunt ze vinden in bladoksels, op stengels en aan de onderkant van bladeren. Ook de eipakketten van wolluis zijn te vinden in planten. De volwassen mannetjes zijn veel kleiner dan de vrouwtjes, hebben 2 paar vleugels en komen niet veel voor.
Het schadebeeld van wolluis
Wolluis zuigt, net als bladluis, plantensappen op. Het teveel aan suikers scheiden ze uit. Dit wordt honingdauw genoemd. Honingdauw maakt de plant plakkerig en vies. Daarbij kan er een schimmel op de suiker groeien, de roetdauwschimmel, waardoor de plant vies en grauw wordt.
De levenscyclus van wolluis
Het vrouwtje legt eitjes in een zak van wasdraden. Na de eileg zal ze sterven. Uit een ei ontwikkeld zich het eerste nimfenstadium. Dit stadium zoekt een plekje op het blad om zich te vestigen. Vervolgens ontwikkelt dit stadium zich naar het tweede nimfenstadium. De wolluizen zijn deze twee stadia zijn nog niet bedekt met de beschermende wasdraden. Deze stadia zijn dan ook het beste te bestrijden.
Na het tweede nimfenstadium zal de mannelijk nimf zich gaan verpoppen om geheel van uiterlijk te veranderen. Uit de pop komt een insect met vleugels die op zoek gaat naar vrouwtjes om te bevruchten. De vrouwelijk nimfen verpoppen niet maar gaan over naar het derde nimfenstadium. Vervolgens worden de vrouwtjes volwassen zonder dat ze veel van uiterlijk veranderen. Buiten overwinterd de wolluis als nimf. Als de temperatuur weer hoger wordt komen de wolluizen weer uit hun schuilplaats tevoorschijn.
Biologische bestrijding wolluis
Wolluis kan bestreden worden met het roofkevertje Cryptolaeamusmontrouzieri en met de gaasvlieg. Beide natuurlijke vijanden zijn predatoren en eten de plaag op. Gaasvlieg kan ook goed buiten worden uitgezet.